alles zit mee!
De weergoden hadden het goed met ons voor afgelopen zondagochtend.
Een nog pril zonnetje liet zich zien, verwarmde voorzichtig de omgeving en liet een
verdwaalde druppel mooi glanzen. Met een oude handdoek werd snel de tafel en de bankjes drooggemaakt.
Daar in het midden van de theetuin, onder de rietenoverkapping met in de nok de flonkerende kroonluchter,
werd geconcentreerd geschreven. We schreven niet alleen over het mooie, de zichtbare bloemen en
planten, maar ook over wat niet zichtbaar was, maar wel wordt als je er je aandacht opricht.
Voordat we het in de gaten hadden, waren de twee uren voorbij. Jammer, maar gelukkig weten wij inmiddels
wat de bomen tegen elkaar gaan zeggen, als aan het einde van een dag de rust is weergekeerd,
de tafeltjes leeg en opgeruimd en de kippen bezig zijn met het oppikken van wat laatste kruimeltjes.
Een gedachte over “we hebben geschreven in de theetuin”
Heb het erg naar mijn zin gehad tijdens het schrijven in de Theetuin. Mooie inspirerende omgeving, weer werkte mee. Bijzonder om te merken hoe je even verbonden raakt met elkaar bij de verschillende schrijfoefeningen.